Hilton Head en Savannah, hoe heerlijk kan het zijn!

Daar gaan we dan, verslag van vakantie-paradijs Hilton Head. Vanalles meegemaakt! Geen wereldwonderen gezien ofzo, maar de afwisseling is hier wel relatief groot. De eerste dag hebben we een deel van het eiland rondgetourd. Bij het uitrijden van het park, waar nogal wat water is, zagen we een krokodil. Twee keer kijken, verdomd, het is er echt eentje, en geen ukkie. Zomaar 2 meter lang. Van zo’n 50 meter afstand, met een enorme plas water ertussen, durfde ik wel een foto te maken (als ik ergens bang voor ben, zijn het wel krokodillen). Fred zag dat er nog een weg aan de andere kant van het water liep, dichter bij. Daar gingen we ook nog even een kijkje nemen, maar ik ging voor geen goud de auto meer uit! Fred, de held, natuurlijk wel, die liet zich de kans niet ontnemen om een krokodil in de vrije natuur van wat dichterbij te zien. Brrrrr… blij dat hij weer heelhuids in de auto stapte! En we verder konden met onze rit over het eiland. Omdat er gewoon een flinke brug naar het eiland toe leidt, en door de relatieve grootte van het eiland, is er van een eiland-gevoel niet echt sprake. Maar dat doet niets af aan het vakantie-gevoel. Voor gisteren hadden we een boottocht gepland om dolfijnen te zien. De tijd daarvoor hebben we aan de zuidoostkant van het eiland Harbour Town bezocht, met een pier met toch wel fikse boten en een kleine vuurtoren, ditmaal eentje waar je gewoon vlakbij kon komen en zelfs kon beklimmen. Wij hebben onze krachten gespaard voor de speeltuin die vlak achter de haven ligt. Het havengebied deed wel wat Zuidfrans aan, maar dan wel veel kleiner dan bv Fréjus en lang niet zo chique als Saint Tropez. Wel bijzonder; eindelijk is in Amerika eens iets kleiner dan in Europa!

Na de lunch in de haven en koffie bij de speeltuin zijn we naar de noordkant van het eiland gereden, waar de aanlegsteiger van de dolfijnen-trip lag. Dat bleek naast de ingang te zijn van een camping. En dat is allemaal weer net wat groter dan in Europa; enorme campers met uitschuifbare wanden en gigantische opleggers die met een indrukwekkende pick-up truck worden voortbewogen (maar dan heb je in elk geval een auto ter beschikking als je eenmaal geinstalleerd bent op de camping). We zien ook regelmatig campers met nog 1 of zelfs 2 aanhangers, dus een auto én een aanhanger met een golfkarretje erop nog achter de camper. Keren op de weg zal wel niet meevallen met zo’n optocht van aan elkaar gekoppelde voertuigen. De combinatie bij de camping die wij zagen bleek van mensen te zijn die net uitgestapt waren en een klein hondje bij zich hadden. Yara en kleine hondjes is altijd een goede combinatie, en als er dan ook nog zo’n gevaarte bij staat, is een praatje zo gemaakt. In het Nederlands; we troffen een man en vrouw die 50 jaar geleden uit Zwolle naar Canada geëmigreerd waren en nog wel Nederlands spraken. Daarna op naar de boot. Geen idee wat we zouden aantreffen, anders dan ‘Captain Rick’. Er bleek nog een Amerikaans stel met dezelfde boot mee te gaan en de boot bleek een speedboot met een overkapping te zijn. Perfect, want daardoor vaar je lekker hard en dat vindt de hele familie Bushoff leuk J en je zit dicht bij het water dus dicht bij de dolfijnen. We hadden ons daar niet al te veel van voorgesteld, misschien heel in de verte een vage schim ofzo. Maar al snel zagen we vinnetjes in het water, steeds in de buurt van waar ook vogels vlogen. De dolfijnen waren vis aan het vangen en de vogels blijven er dan in de buurt om ook wat mee te pikken. We hebben dus ontelbaar veel dolfijnen gezien, maar de meeste op zo’n 30-50 meter afstand en vaak alleen de vin en de bovenkant van de rug, omdat ze onder water bleven om te vissen en te eten. Uiteindelijk kwam er eentje wel dichtbij de boot, op zo’n meter of 10 en die zagen we dan ook mooi glinsteren in de zon. Een schitterend gezicht! Yara interesseerde het allemaal geen zier, die wilde alleen maar op de iPad spelen, of dolfijnen vangen leek haar ook wel leuk. Tja, geen idee natuurlijk welke beesten in Europa niet of nauwelijks voorkomen en welke beesten je moeilijk in de natuur ziet. Wat haar betreft horen dolfijnen daar niet bij, evenmin als krokodillen. Die zijn vergelijkbaar voor haar met honden en katten, schatten we zo in, behalve dat ze in het water leven en je er daarom moeilijker bij kan komen. Per saldo dus al een klein ‘vermogen’ uitgegeven aan een reuzenrad waar iemand met haar vest voor haar ogen heeft gezeten en een boottocht waarvan het snelle varen voor één van ons het enige leuke was.

Vandaag zijn we redelijk op tijd op pad gegaan, naar Savannah, een uurtje rijden. Ook weer zo’n mooie brug waarna je de stad intuimelt en in no time op de plaats van bestemming bent, net zoals in Charleston. De traditionele stop bij het Visitor’s Center voor een plattegrond en wat informatie en vervolgens hebben we de bus genomen, een klein stukje de stad in. Was geen groot succes, die bus. Je kon nauwelijks naar buiten kijken, het was er bloedheet en iedere persoon in de bus zat op 2 stoelen. Echt bizar, 10 mensen in dat busje waarvan 8 boven de 150 kg. We zijn er zo snel mogelijk weer uitgestapt en zijn lopend verder gegaan. Dat kan in Savannah ook prima want de bezienswaardige historische binnenstad is niet al te groot. Weer mooie huizen, kerkjes en heel veel kleine vierkante parkjes gezien die typerend zijn voor het ontwerp van de historische kern van Savannah. De meeste met een monument of bijzonder graf en ook een keer een man die met riet (sweetgrass) zat te vlechten. Hij maakte contact met Yara en na een wat verlegen begin kreeg de man toch een high five en Yara een gevlochten roosje. De sfeer was erg ontspannen in de stad. De kade vonden we wat erg toeristisch en er was niet zo heel veel aan te zien, alleen een mooi Spaans galjoen (maar die zie je in Spanje ook). Na de lunch hebben we de City Market nog even bezocht. Daar was het een gezellige drukte, waarschijnlijk omdat het zaterdag is. Een leuk bandje, heel veel mensen op straat. En oh ja, het was een soort ‘hondendag’ vandaag; iedereen met een hond was naar de stad gekomen en had z’n hond aangekleed met de meest bizarre kledingstukken en accesoires. We dachten bij de eerste dat het een soort persoonlijk grapje van de eigenaar was maar na een tijdje waren er dat wel heel veel. Te maf voor worden en onmogelijk in Nederland. Geen idee wat de gedachte erachter is! Daarnaast is het de tijd van Halloween, dus de hele stad (het hele land wel, maar het viel nu extra op) vol met pompoenen en andere versiersels. Na de City Market hebben we koers gezet terug naar het Visitor’s Center, de auto op te halen die daar nog stond, om daarna nog even naar een groot park te gaan voor wat laatste indrukken van Savannah. Een huwelijk met solo-zang van een flinke donkere dame, een gitaarspelende jongeman die les kreeg van een duidelijk erg ervaren oudere vakbroeder, jongelui die zaten te tekenen op een pad, een speeltuin en verder vooral grasvelden vol met voetballende jongeren. Eigenlijk een park zoals in iedere stad op zaterdagmiddag bij mooi weer. Want dat is het nog steeds, zo’n 25 graden en volop zon, waardoor het net niet te heet is om vanalles te ondernenem maar je in de middag toch even in de schaduw gaat zitten als je op een terrasje neerstrijkt. Vanavond hebben we in ons huis gegeten. Nog even genieten van deze heerlijke plek en wat prakische dingen regelen, zoals onze volgende bestemming die we nog niet geboekt hebben en joepie, strijken! Het gevolg van de wasmachine en droger die we hier hebben. Ach, het valt mee en hierna hoeft dat pas thuis in Nederland weer, want over een week stappen we alweer in het vliegtuig terug. Het gaat opeens snel, de tijd. De eerste 4 weken zijn om gevlogen, waarschijnlijk omdat we steeds korte tijd op dezelfde plek bleven. Nu nog maar 3 bestemmingen; de omgeving van Lake Oconee om te golfen, de Great Smokey Mountains om nog wat natuur te zien en dan Atlanta, de laatste stad van onze reis. Morgen nog een laatste dag genieten van het strand en het mooie najaarsweer hier!

PS: regelmatig plaatst Fred filmpjes van onze reis op deze site. Ook staan er wat foto’s op. Mocht je ze nog niet ontdekt hebben.