Atlanta, onze laatste stop

Hoe vreemd: onze 5 weken zitten er al weer bijna op! We zijn in Atlanta aangekomen, onze laatste bestemming voordat we terugvliegen. En opeens is alles anders. We zijn in de winter terecht gekomen, met temperaturen onder de 10 graden en door de koude wind is de gevoelstemperatuur onder het vriespunt. Bizar, als je bedenkt dat het dinsdag, dus 5 dagen geleden, nog boven de 30 graden was, 150 kilometer naar het oosten vanaf hier. Dat het in de bergen koud zou zijn, daar hadden we op gerekend. Maar de zon scheen. Hier is het koud, grijs en het waait. Op weg hier naartoe hadden we nog schitterend weer, heerlijk om auto te rijden door het mooie herfst-berglandschap. We hebben de omweg naar de watervallen inderdaad wel gereden en ze waren best de moeite waard! Het uitzichtspunt was van een behoorlijke afstand en door de herfst is de waterstand overal erg laag, maar desondanks was de waterval indrukwekkend hoog. De route naar Alanta hebben we wat langer gemaakt, om nog zoveel mogelijk te genieten van het berglandschap. Het was sowieso niet een hele lange route dus dat kon prima en het werd daarmee een hele mooie laatste route. Vlakbij Atlanta kwamen we in de typische vrijdagmiddagdrukte van een grote stad terecht; file stad-uit van alle forenzen, file door een ongeluk en file stad-in op weg naar Georgia Dome voor een of andere sportwedstrijd. OK, dat zijn we niet meer gewend! De navigatie bracht ons vlakbij het hotel, maar nét niet bij de ingang. Een paar rondjes rond de nieuwe, moderne wijk Atlantic Station en natuurlijk vonden we het even later alsnog. Fred is hier dit voorjaar geweest met Peter, toen ze naar The Masters in Augusta gingen dus hij wist nog dat het wat onlogisch in elkaar zat en wist ook nog waar de ingang was. En dat er vanalles te doen is vlakbij het hotel!

Na het inchecken (door een Nederlandse jongen die hier sinds 4 maanden werkt en bijna nooit Nederlanders treft hier) zijn we de winkel/restaurantwijk ingelopen. En wat bleek: Halloween werd uitgebreid gevierd! Yara had al een snoepzak gekregen bij het uitchecken in Sapphire, weer eentje bij het inchecken in Atlanta, een handvol bij de Pizzahut en het hield dus niet op! Nu wisten we ook eindelijk waar die emmer voor was die ze 2 weken geleden bij McDonald’s had gekregen. Daarin verzamelen verklede kinderen hun snoep, want ze krijgen enorme bergen met hun ‘trick or treat’. Werkelijk iedereen was verkleed, wij waren een grote uitzondering. Yara trok nog de nodige aandacht op haar knalroze step en ze had haar thule rok aan, standaard avondkledij inmiddels, maar in elk geval geen standaard kleding zoals wij J Wij hebben het verder gelaten bij wat window-shopping en een lekker etentje bij een restaurant dat Fred nog wist van eerder dit jaar. Met uitzicht op een aantal wolkenkrabbers zijn we in de hotelkamer in slaap gevallen, op naar onze laatste echte dag hier.

Vandaag hebben we eerst uitgeslapen, hoewel Yara’s biologische wekker op dit moment steevast rond 8:00 uur gaat. Op onze kamer ontbijt gemaakt, zodat we lekker relaxed de dag konden starten en Yara na het ontbijt in bad kon. Niks leuker dan met een blok zeep in bad spelen, alles schoonmaken behalve zichzelf. Wij konden ondertussen ook rustig aan doen en aan het eind van de ochtend hebben we de lift naar beneden genomen, tijd voor een tussenstop bij Starbucks, die op de begane grond zit. Mensen met dikke jassen, mutsen, handschoenen en sommige gekken met alleen een t-shirt aan. Fred is nog teruggegaan naar de kamer om een extra jas te halen ipv alleen een vest. En dat was meer dan nodig! Zoals ik al schreef: het was ijzig koud en we zijn dan ook meteen de eerste winkel ingedoken, zo’n 75 meter van de ingang van het hotel, een juwelier. Met 2 dames is dat natuurlijk een must. Goed geslaagd voor Yara, een bedeltje in de vorm van een hartje met de Amerikaanse vlag erop. Daarna traditioneel winkelen en redelijk geslaagd. De ruimte in de koffers is niet onuitputtelijk en het gewicht en de waarde die we mee mogen nemen ook niet.

De rest van de middag blijven we lekker op de hotelkamer, beetje lezen, werken aan het fotoboek (ik ben nog bezig met ons bezoek in Charleston dus ik loop ruim een week achter…) en koffers inpakken. Voor vanavond staat nog een bezoek aan een College Football wedstrijd op het programma. Door het extreem koude weer twijfelen we nog of we dat wel gaan doen. Het zou een hele leuke ervaring zijn, maar het voelt zo onwaarschijnlijk koud aan buiten, dat ik betwijfel of we de leuke kanten ervan wel gaan opmerken…. Het is een compleet open stadionnetje, met een betonnen tribune, brrrrrr, moet er nu nog even niet aan denken. We zien dus nog wel even wat het wordt. Na 5 weken ervaringen opdoen zouden we het er zo maar bij kunnen laten en het relaxen van de middag doortrekken naar de avond, om morgen nog wat van Atlanta te zien, als de zon weer schijnt en de temperatuur weer tot 15 graden zou moeten stijgen. Dat nemen we dan mee naar Nederland!